Эвий, миний муу блог. Тоосонд дарагдчихсан эрээн авдар мэт, хэзээ нэг гар хүрч тоосыг минь гөвөх бол гэсэн шиг байж л байх юм. Янз нь энэ хавиар амьтан хүн ойрд үзэгдээгүй бололтой дог оо.
За тэгэхээр, хэтэрхий баян амьдрал дундаас миний амьдрал ч бас баялаг гэгч нь аргагүй өрнөж байна. Сонин юм ихтэй атлаа тэр гэчихээр зүйл хомс юм уу даа. Монголдоо ирснээс хойш энүүгээр шагайгаагүй байж яахаараа сонингүй байх гэж гэж үү? Яахав дээ, нэгэн хэмийн амьдрал дунд би өөрөө өөртөө ч сонирхол төрүүлэхээ боличих юм. Өглөө сэрээд машинаа унаад гарна. Өдөржин явсаар орой аль уже сунаад уначихсан баагий орж ирнэ. Та нар намайг халтуур хийгээд байна гэж эндүүрэв ээ. Ерөнхийдөө төстэй л дээ. Гэхдээ шаал ондоо ажил хийж байгаан.
Монголчууд маань нэг "шинэ" юм үзэх юм уу, сонсчихоороо хэсэгтээ л тэрэнтэйгээ хамт элийрдэг нь хэвээрээ гэдэг нь оны өмнөхөн бөмбөгдсөн Соёмбо сархадын рекламнаас хойш дахин батлагдах шив. Хэн хүнгүй л "Намайг Амараа гэдэггүй..." гэж ирээд л. Нэг гар бүүр "Би 100-ийн найрка уудаггүйн. Ядаж 1000 архи аваад уучихдаг. Шилээр нь биш, 50-н аяганд уучдийн. Намайг Гомбоо гэдэг..." гэчихсэн зогсож байсандаг.
Энэ Монгол улсын дээр нэг сонин уур амьсгал байнга байгаад байна гэсэн дүгнэлт хийсэн. Тэр нь юу вэ хэмээвээс улс төржих синдром. Хүмүүсийг ажаад байхнээ манайхан бүгд онолчид болчихжээ. Бүгд улс төржөөд, асуудал ярьсан хүмүүс л байх юм. Зүй нь бол иймэрхүү улс орон хөгжөөд, дэлхийд жишиг улс болсон баймаарсан. Гарц, шийдэл ярьсан хүн, хүний байтугай нохойн хуруу дарснаас цөөхөн. Ядаж байхад энэ жил нь нөгөө айхтар сонгуультай жил нь гэж байгаа. Хэдэн хүн инфаркт болох бол доо хөөрхий.
Дээр хэлсэнчлэн миний ажил болбоос өдөржин машин унаж гадуур явах гэдгийг ойлгосон байх. Яг ч тэгээд л болчихдог юм бас биш л дээ. Машин унаад гадуур өдөржин явахыг гоё гэх хүн бий л байх. Гэхдээ, Монголд бол гоё гэхээсээ илүү "Халтуурын жолооч болмор" гэж хараамаар болчихсон байх юм. Дүрэм журам байхгүй ээ, байхгүй. Тэгдэг, ингэдэг гээд жолооч нарын мууг дуудах гэсэн чинь шууд л зүрх савлаад эхэлж байна. Харин санал байна. Жолооны үнэмлэхийг ЗӨВХӨН ХҮНД олгож баймаар байна. Намайг юу гэх гээд байгааг үүнийг уншиж буй та ойлгосон байх гэж найдаж байна. Мөн түүнчлэн уулзвар бөглөрчихөөд байхад цаахна талд нь зогсож байдаг улаан дохиур барьсан, дүрэмт хувцастай бодьгалуудыг ч бас ХҮН мөн үү биш үү гэдгийг нь нягталж байж ажилд авж байгууштай. Ядаж тэр нөхдүүдийн IQ-г шалгаж баймаар юм аа. Эцэст би өөрөө сохрын газар сохор, доголонгийн газар доголон явж сурууштай байна аа, найзуудаа.
За тэгэхээр, хэтэрхий баян амьдрал дундаас миний амьдрал ч бас баялаг гэгч нь аргагүй өрнөж байна. Сонин юм ихтэй атлаа тэр гэчихээр зүйл хомс юм уу даа. Монголдоо ирснээс хойш энүүгээр шагайгаагүй байж яахаараа сонингүй байх гэж гэж үү? Яахав дээ, нэгэн хэмийн амьдрал дунд би өөрөө өөртөө ч сонирхол төрүүлэхээ боличих юм. Өглөө сэрээд машинаа унаад гарна. Өдөржин явсаар орой аль уже сунаад уначихсан баагий орж ирнэ. Та нар намайг халтуур хийгээд байна гэж эндүүрэв ээ. Ерөнхийдөө төстэй л дээ. Гэхдээ шаал ондоо ажил хийж байгаан.
Монголчууд маань нэг "шинэ" юм үзэх юм уу, сонсчихоороо хэсэгтээ л тэрэнтэйгээ хамт элийрдэг нь хэвээрээ гэдэг нь оны өмнөхөн бөмбөгдсөн Соёмбо сархадын рекламнаас хойш дахин батлагдах шив. Хэн хүнгүй л "Намайг Амараа гэдэггүй..." гэж ирээд л. Нэг гар бүүр "Би 100-ийн найрка уудаггүйн. Ядаж 1000 архи аваад уучихдаг. Шилээр нь биш, 50-н аяганд уучдийн. Намайг Гомбоо гэдэг..." гэчихсэн зогсож байсандаг.
Энэ Монгол улсын дээр нэг сонин уур амьсгал байнга байгаад байна гэсэн дүгнэлт хийсэн. Тэр нь юу вэ хэмээвээс улс төржих синдром. Хүмүүсийг ажаад байхнээ манайхан бүгд онолчид болчихжээ. Бүгд улс төржөөд, асуудал ярьсан хүмүүс л байх юм. Зүй нь бол иймэрхүү улс орон хөгжөөд, дэлхийд жишиг улс болсон баймаарсан. Гарц, шийдэл ярьсан хүн, хүний байтугай нохойн хуруу дарснаас цөөхөн. Ядаж байхад энэ жил нь нөгөө айхтар сонгуультай жил нь гэж байгаа. Хэдэн хүн инфаркт болох бол доо хөөрхий.
Дээр хэлсэнчлэн миний ажил болбоос өдөржин машин унаж гадуур явах гэдгийг ойлгосон байх. Яг ч тэгээд л болчихдог юм бас биш л дээ. Машин унаад гадуур өдөржин явахыг гоё гэх хүн бий л байх. Гэхдээ, Монголд бол гоё гэхээсээ илүү "Халтуурын жолооч болмор" гэж хараамаар болчихсон байх юм. Дүрэм журам байхгүй ээ, байхгүй. Тэгдэг, ингэдэг гээд жолооч нарын мууг дуудах гэсэн чинь шууд л зүрх савлаад эхэлж байна. Харин санал байна. Жолооны үнэмлэхийг ЗӨВХӨН ХҮНД олгож баймаар байна. Намайг юу гэх гээд байгааг үүнийг уншиж буй та ойлгосон байх гэж найдаж байна. Мөн түүнчлэн уулзвар бөглөрчихөөд байхад цаахна талд нь зогсож байдаг улаан дохиур барьсан, дүрэмт хувцастай бодьгалуудыг ч бас ХҮН мөн үү биш үү гэдгийг нь нягталж байж ажилд авж байгууштай. Ядаж тэр нөхдүүдийн IQ-г шалгаж баймаар юм аа. Эцэст би өөрөө сохрын газар сохор, доголонгийн газар доголон явж сурууштай байна аа, найзуудаа.